Secesja zjawiskowa. Szkło Marmopal – Fritz Heckert

Dzięki ogromnej pracy badawczej wykonanej przez Panią Profesor Stefanię Żelasko dzisiejszy kolekcjoner, antykwariusz, pasjonat czy poszukiwacz skarbów ma możliwość wyłowienia, w morzu bezimiennych ofert internetowych oraz na giełdowych straganach, prawdziwych pereł szklanej sztuki użytkowej. Uściślając, śląskiej sztuki użytkowej, co dla nas jest najistotniejsze. Takimi właśnie skarbami są zachwycające wyroby wykonane w hucie szkła artystycznego Fritza Heckerta w Piechowicach (Kunst-Glas-Industrie Fritz Heckert) w technice tzw. szkła Marmopal.

Pojawienie się tego rodzaju szkła, ok. 1903 r. zawdzięczamy panu o nazwisku Otto Thamm. Najlepsze szkło secesyjne huty Heckerta, a jest ono samo w sobie zjawiskiem wyjątkowym, to właśnie pomysły tego designera. Oprócz projektowania, jego praca skupiała się także wokół eksperymentów z nowymi technologiami produkcji szkła oraz opracowywaniem nowych technik dekoracyjnych. Jednym z owoców takich eksperymentów było szkło Marmopal.

Szkło „Marmopal” jak i wiele innych secesyjnych projektów ze „stajni” Heckerta przez długi czas błędnie przypisywano hutom czeskim w szczególności Loetzowi- Witwe. Dopiero praca Profesor Żelasko uporządkowała wiedzę na temat proweniencji wyrobów tego typu. Marmopal, dokładnie rzecz ujmując, jest sposobem dekoracji na gorąco. Stało ono jednym z ulubionych sposobów dekoracji Otto Thama: ze 153 jego projektów 53 ozdobił w tej technice. Żadna inna technika nie zdobyła u niego takich względów. Na jej wykonanie składało się wiele etapów. Wyroby dmuchano w formie i wykańczano „z wolnej ręki”. Szkło pierwotnie bezbarwne pokrywano warstwą szkła mlecznobiałego. Kolejnym etapem był wypał redukcyjny, w trakcie którego wyrób został poddany iryzacji oraz, cały czas w wysokiej temperaturze, pokrywano go okruchami różnobarwnego szkła. W efekcie powierzchnia jest mozaikowa, różnobarwna. Najczęściej spotykane wybarwienia to pomarańczowo-czerwono-brązowy, ciemnozielony, ciemnofioletowy i kobaltowy. Istnieją inne mieszaniny barw, ale są one rzadsze. Ceny szkła Marmopal były o około 30% do 50% wyższe w porównaniu do innych dekorów.

Szkło to szybko zdobyło uznanie rynku. Do dziś cenione jest przez pasjonatów, historyków sztuki i muzealników na całym świecie, a jego estymacje w domach aukcyjnych odpowiadają cenom, które żądała za te wyroby huta Heckerta. Oczywiście relatywnie rzecz ujmując. I nas to szkło zachwyca, dlatego nie mogliśmy pozwolić by nie zagościło w naszej ofercie.

Nasz wazon, o oznaczeniu, Th. 214, to smukła forma z wysoko umieszczonym brzuścem, „esowato” profilowaną szyjka i kolistej podstawie. Jego zjawiskowa powierzchnia o fakturze skóry fantastycznego gada, złożona z setek małych fragmentów szkła mieni się feerią odcieni żółci i zieleni. Od barw żółtych pomiędzy załomem i wylewem przechodzi do odcieni zieleni od załomu do podstawy.

Kilka wyrobów ze szkła Marmopal można obejrzeć w Glasmuseum Passau (gdzie znajduje się największy zbiór szkieł huty Heckerta i huty Józefina), a chętnych do zgłębiania wiedzy zachęcamy do lektury fachowych opracowań Stefani Żelasko.

Na podstawie:

Stefania Żelasko 2012, Fritz Heckert. Kunstglas Industrie, Passawa.

https://www.collectorsweekly.com/stories/142411-fritz-heckert-marmopal-decor-finally-co

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *